awak...MSS
maafkan saya di atas segala yang berlaku..
bukan saya xmo berlaku adil atau saya dah hilang rasa sayang kat awk..
tp saya xtahu la..kenapa lah perasaan ni hadir untuk org lain.kenapa saya ni
boleh bertindak kejam pada awak..
saya tahu awak xkan mungkin maafkan kesalahan saya ni..
tp saya berdoa pada Dia agar dibukakan pintu hati awk untuk memaafkan saya..
saya nak bantu awak..saya dh pon tolong awk..
dan awak pon dh tolong sya..
bukan bermaksud saya nak lupakan segala jasa baik awak pada sya..
tp mane mungkin sy boleh memilih keduanya..
terlalu berat untuk saya membuat pilihan ini.dan apa yang berlaku antara kita anggaplah
id dugaan dalam sesebuah hubungan.
saya xmau awak terus berdendam..saya tahu dan akui..
dia adalah punca segalanya...
dia hadir ketika saya dan awak sntiasa berkrisis..saya xmahu awak salahkan sesiapa
dalam hal ni.biar sy je yg dipersalahkan..saya sanggup terima segala caci maki awak
pada saya.tp tolong jgn salahkan org len.saya xsuke tgk awk marah2..
saya bahagia bile tgk awak gelak, senyum.kalo boleh saya nak selalu bahagia kan awk tau
hanya DIA je yang tahu perasaan saya ni.saya tahu awak sntiasa anggap sy ni kejam ni.
xpenah nak pk perasaan awak.tp xpelah..awak yang teraniayai kan..
kalo ditakdirkan 1 hari nanti saya ditimpa musibah cam awak..sy tahu lah itu adalah
balasan di atas segala kejahatan sy terhadap awak..saya xslhkan awak pon. semuanya sudah ditentukan
oleh Dia.saya tahu hanya awak yang boleh terima kurang dan lebih saya.xde siapa lagi..MYI pon xmampu nak tndingi sifat baik awak dan tolak ansur awak pada sy..
saya tahu awk boleh jadi ayah dan suami yang baik..tapi saya pon xtahu kenapa ati saya tersiksa sgt..
saya nak bahagia kan awak.dalam masa yang sama saya pon nak jugak MYI.
beratnya dugaan saya yang Dia bagikan..dugaan perasaan..
MSS...
Maafkan saya sekali lagi....